. مقدمه
PLC از عبارت Programmable Logic Controller به معناي كنترل
كننده قابل برنامه ريزي گرفته شده است. PLC كنترل كننده اي است نرم افزاري
كه در قسمت ورودي، اطلاعات را بصورت باينري دريافت و آنها را طبق برنامه اي
كه در حافظه اش ذخيره شده پردازش مي نمايد و نتيجه عمليات را نيز از قسمت
خروجي به صورت فرمانهايي به گيرنده ها و اجرا كننده هاي فرمان ، ارسال مي
كند.
وظيفه PLC قبلا بر عهده مدارهاي فرمان رله اي بود كه استفاده
ازآنها در محيط هاي صنعتي جديد منسوخ گرديده است.اولين اشكالي كه در اين
مدارها ظاهر مي شودآن است كه با افزايش تعداد رله ها حجم و وزن مدار فرمان
بسيار بزرگ شده، همچنين موجب افزايش قيمت آن مي گردد . براي رفع اين اشكال
مدارهاي فرمان الكترونيكي ساخته شد ، ولي با وجود اين هنگامي كه تغييري در
روند يا عملكرد ماشين صورت مي گيرد لازم است تغييرات بسياري در سخت افزار
سيستم كنترل داده شود .
با استفاده از PLC تغيير در روند يا عملكرد
ماشين به آساني صورت مي پذيرد، زيرا ديگر لازم نيست سيم كشي ها و سخت افزار
سيستم كنترل تغيير كند و تنها كافي است چند سطر برنامه نوشت و به PLCارسال
كرد تا كنترل مورد نظر تحقق يابد.
PLC ها سخت افزاري شبيه كامپيوتر دارند، البته با ويژگيهاي خاصي كه مناسب كنترل صنعتي است:
• در مقابل نويز حفاظت شده اند.
• ساختار مدولار دارند كه تعويض بخشهاي مختلف آنرا ساده مي سازد.
• اتصالات ورودي- خروجي وسطوح سيگنال استاندارد دارند.
• زبان برنامه نويسي آنها ساده و سطح بالاست.
• تغيير برنامه در هنگام كارآسان است.
2. مقايسه سيستم¬هاي كنترلي مختلف
به طور كلي چهار سيستم كنترلي وجود دارد:
1. سيستمهاي رله اي از قديمي ترين سيستم كنترلي هستند. در اين سيستمها كليه عمليات كنترلي با استفاده از رله ها انجام مي پذيرد.
2.
سيستمهاي كنترلي مبني بر مدارهاي منطقي. در اين سيستم ها از دروازه هاي
منطقي و تراشه هاي كوچك براي پياده سازي عمليات منطقي استفاده مي شود.
3. كنترل با كامپيو تر شخصي.
4. کنترل مبني بر PLC.
دانلود فایل”پروژه آزمايشگاه مدار منطقي، كنترل كننده هاي برنامه پذيرPLC”